MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ DZIECKA ULICY

Międzynarodowy Dzień Dzieci Ulicy został ustanowiony w 2011 roku przez Konsorcjum dla Dzieci Ulicy (The Consortium for Street Children, CSC) – międzynarodową sieć, której celem jest walka o prawa dzieci ulicy i poprawa jakości ich życia. Celem obchodzonego 12 kwietnia Dnia Dzieci Ulicy jest zwrócenie uwagi społeczności międzynarodowej na sytuację dzieci ulicy. CSC dąży do oficjalnego uznania przez ONZ tego dnia, dzięki czemu problem stanie się bardziej widoczny i łatwiej będzie zmobilizować rządy do podjęcia działań na rzecz dzieci ulicy.

Szacuje się, że na świecie żyje ok. 90 milionów dzieci ulicy. Są to dzieci, które mieszkają na ulicy, doświadczają głodu, chorób, przemocy, poczucia zagubienia i samotności. Aby przeżyć, decydują się na kradzieże, prostytucję, handel narkotykami i przemoc.

„Rada Europy określiła w 1994 r. „dzieci ulicy” jako te poniżej osiemnastego roku życia, które przez krótszy lub dłuższy okres żyją w środowisku ulicznym. Przenoszą się z miejsca na miejsce i nawiązują kontakty z grupą rówieśniczą lub innymi grupami na ulicy. Oficjalnie dzieci te są zameldowane pod jednym adresem ze swoimi rodzicami, opiekunami lub pod adresem placówki opiekuńczo-wychowawczej. Jednak z dorosłymi, rodzicami lub przedstawicielami szkół i instytucji pomocowych mają one bardzo słaby lub żaden kontakt. Dzieci ulicy są bardzo często wykorzystywane, doświadczają obojętności ze strony dorosłych oraz izolacji społecznej. Aby przeżyć, decydują się na kradzieże, prostytucję, handel narkotykami i przemoc. W wielu krajach organizują się w tym celu w dziecięce gangi. W krajach afrykańskich i południowoamerykańskich padają ponadto ofiarami epidemii, głodu i wojen domowych.

Celem kampanii jest dążenie do rozwiązania problemów, z jakimi jako ludzie mamy do czynienia, szerzenia świadomości na temat pewnych zjawisk i wpłynięcie na zachowania czy postawy odbiorców. Pandemiczne okoliczności motywują nas do wielu działań i aktywności społecznych